Een doel behaal je nooit alleen

Een doel behaal je nooit alleen

Een doel behaal je nooit alleen, ook al leef je in een sterk geïndividualiseerde maatschappij. Welke prestatie je ook ziet die iemand heeft gepresteerd, er kwam altijd steun van anderen aan te pas. Binnen de wetenschap, politiek, sport of het bedrijfsleven of waar dan ook, niemand haalde of haalt een doel alleen.

Een prachtig en indrukwekkende voorbeeld is Bob Geldof van de Boomtown Rats. Hij was diep geraakt door de beelden van de hongersnood in Ethiopië in 1984. Hij kon zichzelf niet meer in de ogen kijken als hij aan de kant zou blijven staan zonder iets te doen. Jij krijgt heel wat ellende te zien dat via het nieuws je huiskamer binnenkomt. Je ervaart het als onbegrijpelijk, weerzinwekkend, schokkend of beangstigend en gelijk voel je je machteloos. Je kunt inderdaad niet de hele wereldproblematiek op je schouders nemen en proberen het op te lossen. Hoe bijzonder is het dan dat Bob overging tot actie in plaats van een schuldgevoel kwijt te raken door een donatie te doen.

Hij had een idee, een doel om deze mensen te helpen en nam contact op met zijn vriend Midge Ure van Ultravox. Bob schreef de tekst Do they know it’s Christmas en Midge nam de productie voor zijn rekening. Gary Kemp van Spandau Ballet keek in een antiekzaak naar een uitgestald voorwerp en hij zag tegelijkertijd Bob buiten met zijn neus tegen het etalageraam gedrukt. Bob ging de antiekzaak naar binnen en deelde zijn doel met Gary, die de volgende dag vertrok naar Japan voor hun tournee met Spandau Ballet. Hij vroeg Bob om hem op de hoogte te houden. Bob liep naar buiten en kwam verderop Simon le Bon tegen van Duran Duran. Allemaal grote namen in de jaren tachtig die het doel van Bob wilden steunen en er aan mee wilden werken. Nu kwam alles in een stroomversnelling omdat het makkelijker was om andere grote artiesten te benaderen. Succesvolle mensen hebben aantrekkingskracht op succesvolle mensen.

Uiteindelijk omarmden zo’n veertig artiesten het doel om dit nummer Do they know it’s Christmas? met kerstmis uit te brengen. Dit nummer werd een nummer één hit met kerst in diverse charts en dat bleek op zo’n korte tijd een huzarenstukje te zijn. Het opnemen, platen persen en promoten zo vlak voor de kerst. Iedereen ging er voor en daardoor maakten zij het onmogelijke mogelijk. Veertig grote artiesten die hun ego wisten te parkeren en zich belangeloos committeerden aan dit ‘hogere doel’.

Het idee werd al snel omarmd door Amerikaanse artiesten en Live Aid werd vervolgens wereldwijd het hoogtepunt. Twee concerten die over de hele wereld werden bekeken door 1.9 miljard mensen in meer dan 100 landen. Eén boodschap bereikte de hele wereld en de globalisering was in 1985 een feit geworden. Do They Know It’s Christmas? leverde zo’n 8 miljoen pond op en Live Aid rond de 180 miljoen euro. Na ruim 20 jaar verdubbelde de bevolking in Ethiopië. Dit doel had Bob Geldof niet alleen kunnen halen en samen maakten zij het verschil met een weergaloos effect.

Ik denk dat de impact nog groter was en er een bewustzijn ontstond in de jaren tachtig om zaken aan te pakken die niet klopten. “Laten we van deze wereld een betere plek maken” is een citaat uit We Are the World van de Amerikaanse versie door USA for Africa. De muur in Berlijn viel, Oostbloklanden werden democratisch waardoor er een einde kwam aan de Koude Oorlog en Nelson Mandela kwam vrij en werd de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. De rode draad is duidelijk de verbondenheid om samen met elkaar een doel te bereiken.

Mensen laten zich makkelijker leiden door een doel dan hun leider. Het is de visie, het hogere doel van de leider waarmee hij mensen achter zich krijgt. Zodra het team en de leider zich onder geschikt maken hieraan, leidt het doel naar resultaten waarop iedereen trots is. Wat kan jij als leider leren van Bob Geldof? Wie betrek jij als eerste bij jouw doelen? Met welk doel wist jij jouw team gemotiveerd achter je te krijgen en hoe verklaar je dat?

Bob Geldof kreeg heel veel lof en onderscheidingen voor wat hij had gedaan. Hoe zou jij hiermee zijn omgegaan? Wat zou het met jouw ego doen om zoveel aandacht te krijgen? Hoe zorg je dat je hierin dicht bij jezelf blijft en niet naast jouw schoenen gaat lopen? Wat gebeurt er als leiders de resultaten volledig aan zichzelf gaan labelen? Ze worden gevoelig voor adoratie en complimenten waardoor arrogantie en dominantie op de loer liggen. Uiteindelijk hebben ze moeite om de verleiding van macht te kunnen weerstaan. Het wordt eenzaam aan de top omdat ze de kritische mensen om zich heen hebben verruild voor ja-knikkers.

Met deze blog heb ik één boodschap voor elke leider: “Een doel behaal je nooit alleen!” Met dit bewustzijn inspireer je jouw team en leid je hen naar het doel omdat zij dit zelf willen. Het begint dus met de keuze van jouw doel. Hoe graag willen jouw mensen zich hiermee verbonden voelen? Op deze wereld hebben we elkaar heel hard nodig en door zo naar elkaar te kijken zouden er veel minder spanningen en confrontaties zijn. Wat hebben we van elkaar nodig om samen dit doel te bereiken?

Meer plezier in leidinggeven!

Bel: (0183) 76 90 18!