Leidinggeven in de zorg is een ultieme uitdaging. Twee jaar lang in de ban van Corona, waarin het zorgpersoneel snakt naar ‘normale tijden’. De uitval aan krachten is groot en de arbeidsmarkt raakt steeds meer overspannen. Als leidinggevende achter een schermpje turend naar een mozaïek van jouw teamleden voel je de afstand met hen. Hoe overbrug je die afstand met jouw mensen die alleen maar groter lijkt te worden?
Net zoals in het onderwijs vindt er een stille ramp plaats in de zorg voor de gemiddelde Nederlander. Die ramp wordt slechts ten delen zichtbaar als men de zorg nodig heeft. Als leidinggevende en als zorgpersoneel word je elke dag met de gevolgen van Corona geconfronteerd. Hoe creëer je verbinding en hou je de boel gemotiveerd?
Daar waar schaarste ontstaat neemt de behoefte toe. De online aandacht voldoet niet aan de behoefte naar persoonlijke aandacht van de zorgmedewerkers. Deze behoefte is zelfs nu groter en is het één op één contact met de leidinggevende hard nodig. Hoe kan jij als leidinggevende daaraan voldoen? Wat is mogelijk waarbij je de kans op besmetting minimaliseert met Corona en de persoonlijke aandacht maximaliseert? Leidinggeven in de zorg betekent dat jouw mensen jou nodig hebben als leidinggevende?
Maak de balans voor jezelf op hoeveel normale contactmomenten er waren met jouw zorgprofessionals. De wandelgangen en het rondje dat jezelf regelmatig maakte om tussen hen te staan. Dit alles viel voor een groot gedeelte weg en onderstreept de noodzaak naar persoonlijk contact. Onder deze stressvolle omstandigheden is het belangrijk om te kunnen ventileren. Ook voor jou!
Natuurlijk is de grootste wens van iedereen dat Corona stopt en dat de druk op de zorg afneemt. Dit probleem is vele malen groter dan dat jij als leidinggevende binnen de zorg kunt oplossen. De drang om het te willen oplossen veroorzaakt en versterkt gevoelens van machteloosheid en de daarbij behorende frustraties. Machteloosheid en frustraties zijn echter een slechte voedingsbodem voor creatieve oplossingen.
In 1953 braken de dijken en voltrok de ramp zich voor onze ogen door de beelden die binnen sijpelden. Met de watersnood in Limburg zaten we er bovendop door de beelden die ons overspoelden door de media. Hoeveel beelden zien we van uitgebluste verplegers na een dag werken op de IC, de onmacht van het personeel om een planning rond te krijgen na weer een uitval, hoe de gezinssituatie en de relatie thuis onder druk staan en de vele tranen als het even teveel is geworden?
Beelden die raken, zorgen voor betrokkenheid en compassie en die leiden weer tot acties en brengen de hulp op gang. Hoe zit het met de beelden van de stille ramp in de zorg? Die vervagen en de afkeer voor Corona neemt toe met als gevolg dat de aandacht voor de stille ramp in de zorg afneemt.
Op een ramp volgt een herstelplan met het doel om een volgende ramp te voorkomen. Daar is een heel land bij betrokken en coördineert de politiek het herstel. Er wordt nauwkeurig onderzocht hoe het ‘probleem’ ontstond en wat er voor nodig is om tot een ‘oplossing’ te komen. Het resultaat in de vorm van de Deltawerken is duidelijk zichtbaar. Door de overstromingen in de jaren negentig hadden de getroffen maatregelen hun effecten op de laatste overstromingen, maar werden ze niet voorkomen.
Wat is het plan voor de stille ramp in de gezondheid? Is de betrokkenheid net zo groot als bij de zichtbare rampen? Zorg wordt nog steeds gezien als een vanzelfsprekendheid en de bereidheid is niet zo vanzelfsprekend om daaraan qua levensstijl en financieel bij te dragen. Er is een mentaliteit dat we het vanzelfsprekend vinden dat er voor ons wordt gezorgd, maar dat het niet vanzelfsprekend is om voor anderen te zorgen.
De druk op de zorg is de afgelopen jaren alleen maar toegenomen en daar kwam Corona nog eens bovenop. We kunnen plannen bedenken om het water tegen te houden, maar kunnen we ook plannen bedenken om de zorg adequaat te reguleren?
Iedereen die leiding geeft aan de zorg, heeft perspectief nodig voor de toekomst in plaats van zich te laten leiden door de zorgen van de dag. De claim om Nederland gezond te houden, ligt bij elke Nederlander. De direct betrokkenen bij de zorg kunnen dit niet alleen oplossen. De krachtigste oplossingen ontstaan uit een gevarieerd potentieel aan creativiteit dat Nederland rijk is. Over de Deltawerken is op een manier nagedacht waardoor een immens potentieel Nederland gelijk op de wereldkaart heeft gezet.
Wat nu nodig is de wil om dit probleem te doorgronden wat Nederland ziek dreigt te maken om tot werkbare oplossingen te komen. De zorg is daar slechts een onderdeel van, want het probleem is veel groter en reikt veel verder. Het raakt onze mentaliteit! Wij kunnen niet zonder de zorg en de zorg kan niet zonder ons.
Meer plezier in leidinggeven! Dat geldt ook voor leidinggeven in de zorg.
Bel: (0183) 76 90 18!
2 comments so far
gerrit hoebenGeplaatst op11:25 am - feb 10, 2022
elke dag een beeld laten zien, vanuit de werkelijkheid, van die stille ramp. Voor iedereen zichtbaar, dat maakt vele woorden overbodig.
Marcel DassenGeplaatst op12:27 pm - feb 10, 2022
Dankjewel Gerrit,
Je bevestigt de zeggingskracht die beelden hebben en dat een beeld sterker binnenkomt en daardoor meer beweegt.